Mari bergelak ketawa kembali.

Katakan lu,gua dan orang ramai mampu mengeluarkan hati. Letakan hati anda dalam peti ais..

10 minit ke 20 minit..

Rasa lain macamkan. Jadi mari kita tengok raja lawak berulang-ulang kali sambil minum air soda.

Rakan sekerja.

Mari mengadu di ruangan ini pasal tentang kerja.

Dulu gua kerja kilang plastik , tapi dah macam kerja kilang peninggalan arwah ayah gua pulak. Datang keje penuh dengan senyuman, keluar minum petang ,makan tengah hari dan beli goreng pisang mengalahkan yang kerja dengan'goverment'. Keluar ikut sesedap rasa.

Pasal kawan-kawan lagi lah meriah, rasa kalau dia orang ada adik ke kakak ke, mesti dorang nak buat gua sebagai abag ipar atau adik ipar. Kalau dorang nak jadi abang atau adik ipar gua pulak jagan harap. hahahah

Kerja tempat baru ni, dah masuk 5 bulan. Pergi balik seluar dalam mesti lembab. Yang tak rasa lembam cuma rakan sekerja lingkungan 40-an. Kerja dah hampir 11 tahun, memang lah kene 'respect'. Tapi sampai bila, gua pun nak jugak balik keja dengan seluar dalam yang kering. ne tak! basah memanjang nasib baik belum sampai ada panau. kalau ada siapa nak sapu? dia ke?

Kerja dah lah malas, gua pulak yang kene 'handel' semua perkara. Nak ungkit pasal nama jawatan pun berkira. Walhal gua ne bukan main kerja guna jari jea, guna tulang empat kerat ne bro. Ingat badan gua solid ne tak boleh buat kerja ke? Lahanat lu orang mesti tengah gelak-gelak neh!

Jadi 4 hari lepas gua dah kurang kesabaran, lantak lah dapat dosa pasal melawan warga tua pun tak pa, janji gua ada alasan kenapa melawan. Gua hampir di cabut nyawa di tempat kerja, ingat rakan sekerja nak buat muka suspent ke, muka terkejut ke nak bawak gua pegi klinik ke..


ini tak, buat muka selamba. Balik awal, suruh guard 'punchcard' bila time balik.
Habis gua sakit-sakit badan ni macam mana?

Lahabau punya warga tue!

Baru gua tahu ne blog gua!

Kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-Kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-
Kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-Kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-Kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-Kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-Kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-Kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-Kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-Kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja-kerja


Gua rasa tak ada benda lain nak taip dalam blog ne. pasal hidup sebagai jejaka kesoorangan apatah lagi. wakakakakak~~